Karel I van Napels (Capet) (van Anjou)

1227 - 1285  (57 jaar)

• Naam	Karel I van Napels (Capet) (van Anjou)
  Geboren	21 mrt 1227
  Geslacht	Mannelijk
  Recordnummer	MH:I10630
  _UPD	1 NOV 2017 22:20:08 GMT+1
  Overleden	7 jan 1285	Foggia, Italië
  Persoon-ID	I10630	Van Kleef
  Laatst gewijzigd op	24 dec 2019

  
  

  Vader	Lodewijk VIII "de Leeuw" Capet (van Anjou),   geb. 5 sep 1187, Parijs, Frankrijk ,   ovl. 8 nov 1226, Montpensier, Frankrijk  (Leeftijd 39 jaar)
  Moeder	Blanca (Blanche) van Castilië,   geb. 4 mrt 1188, Palencia, Spanje ,   ovl. 27 nov 1252, Melun, Frankrijk  (Leeftijd 64 jaar)
  Recordnummer	MH:F3019
  _UID	595aaa55d8c8b1e79bfa20cf307af971
  Gezins-ID	F3019	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

  Gezin 1	Beatrix van Provence,   geb. ca. 1232,   ovl. 23 sep 1267, Napels, Italië  (Leeftijd ~ 35 jaar)
  Getrouwd	31 jan 1246	Aix-en-Provence, Frankrijk
  Recordnummer	MH:F3023
  _UID	595bfef82a0931e79bfa20cf307af971
  Kinderen	1. Lodewijk van Napels (van Anjou),   geb. 1248,   ovl. 1248  (Leeftijd 0 jaar)   2. Blanca van Napels (van Anjou),   geb. 1250,   ovl. 1275  (Leeftijd 25 jaar)   3. Beatrix van Napels (van Anjou),   geb. 1252,   ovl. 1275  (Leeftijd 23 jaar)   4. Karel II (de Manke) van Anjou-Sicilië,   geb. 1254,   ovl. 5 mei 1309, Napels, Italië  (Leeftijd 55 jaar)   5. Robert van Napels (van Anjou),   geb. 1258,   ovl. 1265  (Leeftijd 7 jaar)   6. Elisabeth van Napels (van Anjou),   geb. 1261,   ovl. 1300  (Leeftijd 39 jaar)
  Laatst gewijzigd op	24 dec 2019
  Gezins-ID	F3023	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

  Gezin 2	Margaretha van Bourgondië,   geb. 1250,   ovl. 1308  (Leeftijd 58 jaar)
  Getrouwd	1270
  Recordnummer	MH:F3031
  _UID	595d52beb8b2c1e79bfa20cf307af971
  Kinderen	1. Margaretha van Anjou,   geb. 1268,   ovl. 1276  (Leeftijd 8 jaar)
  Laatst gewijzigd op	24 dec 2019
  Gezins-ID	F3031	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

• Aantekeningen

  Hij trok in de zevende kruistocht mee tijdens het beleg van Damietta en de slag bij El-Mansoera. In mei 1250 keerde hij samen met zijn broer Alfons terug naar Frankrijk. Ten tijde van zijn afwezigheid was er een opstand in de Provence tegen hem uitgebroken en in twee jaar tijd wist hij de grote steden te verslaan en hem vervolgens in zijn volle recht te laten erkennen als hun heer. In 1252 werd hij door Paus Innocentius IV benaderd om het koningschap van Sicilië op zich te nemen, maar zijn broer de koning verbood hem om het plan door te zetten. Vervolgens werd hem twee jaar later door zijn broer ook het Graafschap Henegouwen ontnomen dat hem was aangeboden door Margaretha van Vlaanderen. Hij keerde daarop terug naar de Provence waar het nog altijd onrustig was. Uiteindelijk werd het conflict door bemiddeling van Jacobus I van Aragon in 1262 definitief beslecht. In dat jaar werd hem opnieuw, ditmaal door paus Urbanus IV, de kroon van Napels en Sicilië aangeboden. In juli 1263 sloot hij een verdrag met de paus.[1] Hij wist financiële leningen af te sluiten bij Orlando Bonsignori en Hendrik van Castiliëvoor zijn verovering van Sicilië en Napels. Karel kwam op 23 mei 1265 aan in Rome en werd aldaar uitgeroepen tot koning van Sicilië op 6 januari werd hij vervolgens gekroond. Ondertussen was zijn leger door de Alpen getrokken om slag te leveren met de nog heersende koning Manfred van Sicilië. Dit leidde tot de Slag bij Benevento waar het leger van Manfred werd verslagen en hijzelf ook sneuvelde. Hierop verdween al snel de weerstand tegen zijn koningschap in zijn nieuwe koninkrijk. Hij kreeg echter al snel te maken met tegenstand van Konradijn, de jongere broer van Manfred, die het koningschap opeiste. Karel wist hem te verslaan bij Tagliacozzo en gevangen te nemen. Na een proces waarin Konradijn schuldig werd bevonden werd de nog zestienjarige pretendent onthoofd.[2] vervolgens begon Karel I van Napels zijn macht verder naar het oosten uit te breiden. Na de dood van zijn eerste vrouw, Beatrix van Provence, trachtte hij te trouwen met Margaretha van Hongarije, maar deze trad liever in het klooster in. Daarop trouwde hij met Margaretha van Bourgondië. Ondertussen had hij ook veel macht in Rome gekregen en na de dood van paus Clemens VI was hij instaat om de Heilige Stoel drie jaar vacant te houden. Na zijn dood erfde zijn zoon Karel al zijn vaders titels, ondanks dat hij op dat moment een gevangenen was. Een regentschap van de Heilige Stoel en Robert II van Artesië bestuurde het land tijdens diens gevangenschap. Pas in 1288 werd Karel II vrijgelaten door de Aragonezen. De oorlog met Aragon zou tot in 1302 duren toen de Vrede van Caltabellota werd gesloten tussen de strijdende partijen. Karel van Napels komt ook voor in De Goddelijke Komedie van Dante Alighieri waar hij buiten de poort van het vagevuur te zien is met zijn rivaal Peter.