Reinier III "Langhals" van Henegouwen

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4402
• _UPD: 13 JUN 2017 21:47:13 GMT+1

Aantekeningen:

Hij was een van de machtigste edelen in Lotharingen en probeerde tevergeefs de positie van hertog van Lotharingen te verwerven.

Reinier volgde in 932 zijn vader Reinier II op als graaf van Henegouwen. In 939 steunde hij samen met zijn broer Rudolf I graaf in de pagi Haspengouw en het Maasland, de opstand van hun oom hertog Giselbert. Nadat Giselbert was gesneuveld probeerde Reinier tevergeefs zijn plaats in te nemen. In 944 sloten Reinier en Rudolf daartoe nog een bondgenootschap met Lodewijk IV van Frankrijk maar hun plannen werden gedwarsboomd door Herman I van Zwaben. Koenraad de Rode werd toen tot hertog benoemd en wist de rebelse broers enige tijd onder controle te houden.

In 951 waren Reinier en Rudolf alweer in open conflict met Koenraad. Toen die later deelnam aan de opstand van Liudolf van Zwaben tegen Otto I, kozen Reinier en Rudolf natuurlijk prompt de kant van de koning. In de anarchie die daarop volgde, riep Reinier zich in 954 uit tot hertog van Lotharingen.

Reinier probeerde met geweld zijn gezag te vestigen en dwong in 955 samen met zijn broer Rudolf met militaire middelen de benoeming van hun neefje Balderik I tot bisschop van Luik af.

Ook plunderde hij op grote schaal kerkelijke bezittingen, om aan de middelen te komen die een onzekere hertog nodig heeft. Uiteindelijk was Reinier in conflict met Frankrijk en met de kerk, terwijl koning Otto diens broer Bruno (aartsbisschop van Keulen) tot hertog benoemde. In een laatste poging om zijn positie te versterken, bezette hij de huwelijksgoederen van Gerberga van Saksen die in haar eerste huwelijk met hertog Giselbert getrouwd was geweest. Dat was onverstandig want Gerberga was door haar tweede huwelijk met Lodewijk IV een machtige vrouw geworden, en was bovendien zuster van koning Otto en hertog Bruno. Reinier probeerde nog een overeenkomst te onderhandelen met Bruno maar dat mislukte toen Reinier weigerde om gijzelaars te geven. Uiteindelijk werd Reinier tegelijk door Frankrijk en hertog Bruno aangevallen. Toen zijn fort aan de Chiers werd veroverd viel zijn gezin in handen van zijn tegenstanders. Reinier moest toen zijn verzet staken. In 958 werd hij samen met zijn broer Rudolf verbannen naar Bohemen, waar hij overleed. Zijn familiegoederen werden geconfisqueerd en zijn zoons werden onterfd en vluchtten naar Frankrijk.

 

bron: Wikipedia

Reinier getrouwd Adelheid van Leuven. Adelheid (dochter van Lambert van Leuven en Adelheid van de Betuwe) was born in 925; stierf in 965. [Gezinsblad]

1. Reinier IV van Henegouwen was born in 950 in Leuze-en-Hainaut, België; stierf in 1013inMons, Hainaut, België.
2. Lambert I "met de baard" van Leuven was born in 950; stierf on 12 sep 1018inFlorennes, Italië.

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4463
• _UPD: 14 JAN 2018 22:59:44 GMT+1

Reginald getrouwd Adelheid van Bourgondie. Adelheid (dochter van Richard Warnier van Metz en Adelheid van Auxerre) was born in 880. [Gezinsblad]

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I9478
• _UPD: 13 JUN 2017 21:14:25 GMT+1

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4456
• _UPD: 14 JAN 2018 23:03:58 GMT+1

Aantekeningen:

Reinier was een zoon van Giselbert, graaf in de Maasgouw en de Lommegouw (rondom Namen), en van Ermengarde, dochter van keizer Lotharius I. Daardoor behoorde hij tot de hoogste adel van Lotharingen. In zijn jonge jaren was hij samen met de bisschop van prinsbisdom Luik aanvoerder van een expeditie tegen de Vikingen op Walcheren. Volgens Dudo van Saint-Quentin voerde hij daarna ook nog met Radbod, de leider van de Friezen, een leger aan in Walcheren tegen de Noormannen onder leiding van Rollo. Dudo's betrouwbaarheid is echter niet onbetwist. Reinier werd benoemd tot graaf van Henegouwen, Bergen en Haspengouw. In de Capitulare van Quierzy uit 877, wordt hij genoemd naast zijn vader als één van de regenten van het koninkrijk tijdens de afwezigheid van Karel de Kale die oorlog voerde in Italië.

Na de dood van zijn vader volgde hij hem op als graaf van de Maasgouw. Ook erfde hij grote bezittingen, ambten, lenen en allodiale goederen langs de Maas en in Brabant, de Ardennen en de Eifel.^[3] In 886 nam hij deel aan de gevechten tegen de Vikingen tijdens het beleg van Parijs. Hij steunde de zaak van Karel de Eenvoudige tegen Odo I van Frankrijk. In 895 steunde Reinier de benoeming van Zwentibold tot koning van Lotharingen. Reinier werd een belangrijke adviseur van Zwentibold. In juni 896 beleende Zwentibold Reinier op diens eigen verzoek (in precarie) met de abdij van Sint Servaas, dezelfde abdij die in 889 door Arnulf geschonken was aan de kerk van Trier. Door deze belening ontstond een breuk in de verhouding met de aartsbisschop van Trier.^[3]

Zwentibold kwam echter al snel in conflict met de edelen en ontsloeg in 898 Reinier als zijn raadgever. Reinier vroeg toen aan Karel de Eenvoudige om koning te worden van Lotharingen. Als straf daarvoor wilde Zwentibold alle titels en bezittingen van Reinier afnemen maar die weigerde ze op te geven. Reinier verschanste zich met medestanders bij "Durfos" aan de Beneden-Maas (hoogstwaarschijnlijk was het Furfooz bij Namen)^[4] en kon een aanval van het leger van Zwentibold afslaan. In 900 werd Zwentibold gedood in een veldslag tegen opstandige edelen en werd als koning van Lotharingen opgevolgd door Lodewijk het Kind. Lodewijk benoemde in 903 Gebhard († 910) tot hertog van Lotharingen. Reinier werd in 900 wel benoemd tot lekenabt van de dubbelabdij van Stavelot-Malmedy en kreeg tussen 906 en 908 formeel de titel van graaf van Henegouwen terug. Toen de Konradijn Gebhard in 910 sneuvelde tegen de Hongaren werd zijn positie waargenomen door Reinier. Op 1 juni 911 wordt hij comes ac missus dominicus (graaf en koningsbode) genoemd. Waarschijnlijk had hij de vertrouwensrelatie reeds voor de slag bij Augsburg opgebouwd.^[5]

Na de onverwachte dood van Lodewijk het Kind op 24 september 911 weigerde de adel van Lotharingen, onder leiding van Reinier, zijn opvolger Koenraad I van Frankenland trouw te zweren maar erkende Karel de Eenvoudige als koning. Karel gaf Reinier als beloning de functie van lekenabt van de rijksabdij Sankt Maximin te Trier. Zo had Reinier gaandeweg als graaf, lekenabt van de abdijen van Maastricht, Echternach en Stavelot-Malmedy, en mogelijk die van Chèvremont bij Luik,^[6] en als grootgrondbezitter, uitgestrekte gebieden in en rond het huidige Wallonië en Luxemburg onder controle gekregen. Hij kreeg de titel markgraaf van Karel in 915.^[bron?] Formeel was dat een benoeming tot markgraaf maar in de praktijk waren de rechten en bevoegdheden dezelfde als die van een hertog. Reinier was onbetwist de militaire leider van het gebied onder Karel. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Giselbert II, maar hun dynastie slaagde er niet in om een hegemonie in Lotharingen te vestigen zoals de Liudolfingen in Saksen en de Liutpoldingen in Beieren.

 

Reginar getrouwd Herinsindis (Hereswint) van Kleef in 890. Herinsindis (dochter van Lodewijk II van Kleef en Teisterbant en Adela van Namen) was born in 859; stierf in 910. [Gezinsblad]

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4414
• _UPD: 14 JAN 2018 23:03:58 GMT+1

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I9475
• _UPD: 19 MAY 2017 22:43:01 GMT+1

Richard getrouwd Adelheid van Auxerre. Adelheid was born circa 865 in Auxerre, Frankrijk; stierf circa 920. [Gezinsblad]

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I9476
• _UPD: 11 MAY 2017 22:46:02 GMT+1

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I10443
• _UPD: 13 JUN 2017 22:31:44 GMT+1

Aantekeningen:

Frankische edelman en stamvader van de Reiniers, een geslacht dat gedurende enkele eeuwen een belangrijke rol zou spelen in het Hertogdom Lotharingen.

Giselbert was graaf van de Maasgouw in 841. Hij was een aanhanger van Karel de Kale geweest en toen Lotharius I na het verdrag van Verdun zijn koning werd, besloot hij naar West-Francië te trekken. Daar voegde hij zich uiteindelijk bij het kamp van Pepijn II van Aquitanië. In 846 heeft Giselbert Ermengarde, dochter van keizer Lotharius I, geschaakt en is in hetzelfde jaar met haar getrouwd in Aquitanië. Nadat Pepijn zijn positie verloor, zocht Giselbert zijn heil bij Lodewijk de Duitser. In 849 overleed Ermengarde en kon hij zich door bemiddeling van Karel de Kale verzoenen met Lotharius I. Het huwelijk werd erkend en Giselbert kon terugkeren naar de Maasgouw. Hij werd in 866 benoemd tot graaf van de Lommegouw.

 

Giselbert getrouwd Ermengarde van Italië. Ermengarde (dochter van Lotharius I van Italië (der Karolingen) en Irmingard van Tours (van de Elzas)) was born circa 828; stierf on 20 mrt 851inErstein, Frankrijk. [Gezinsblad]

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I10444
• _UPD: 13 JUN 2017 22:25:37 GMT+1

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4422
• _UPD: 17 JAN 2018 21:55:02 GMT+1

Lodewijk getrouwd Adela van Namen. Adela (dochter van Berengar van Namen en N.n.) was born circa 840; stierf circa 859. [Gezinsblad]

Andere gebeurtenissen:

• Recordnummer: MH:I4423
• _UPD: 17 JAN 2018 21:55:02 GMT+1